Recept na wychowanie dziecka jest całe mnóstwo, jednak każda mama musi tak naprawdę wypracować własny sposób postępowania z maluchem. Każdej zależy bowiem na tym, aby wychować dziecko na mądrą i wartościową osobę. W jaki sposób podejść do kwestii wychowania dziecka?
Nie dla poradników
Rodzicielstwo bliskości czy pedagogika Montessori to tylko jedne, popularne w ostatnim czasie metody wychowawcze. Poradników na temat tego, jak wychowywać dziecko już od najmłodszych lat, znajdziemy w internecie czy w księgarni bardzo wiele. Sęk w tym, że tak naprawdę nie powinnyśmy z nich korzystać. Owszem, mogą one w pewnym stopniu pełnić rolę doradcy, jednak nie mogą stać się naszym przewodnikiem po macierzyństwie. Dlaczego? Ponieważ każda metoda wychowawcza została stworzona w pewnym modelu. Tymczasem nasze dziecko niekoniecznie w ten model się wpisuje. Możemy więc poczuć się zawiedzeni tym, że nie wszystko idzie tak, jak opisali w poradniku. Każda matka powinna wypracować własną metodę wychowawczą. Musi ona opierać się na naszych przekonaniach, a także aktualnej wiedzy medycznej i naukowej. Możemy jak najbardziej czerpać z poradników, lecz warto przeczytać ich kilka i wybierać te punkty, które najbardziej nam się podobają, a także pasują do naszej rzeczywistości.
Angażowanie taty
Jeszcze do niedawna mężczyźni nie uczestniczyli w wychowywaniu dzieci. Ich głównym zadaniem było utrzymywanie rodziny, nikt zaś nie wymagał on nich większego wkładu w wychowanie dziecka. Owszem, ze starszym synem można było pograć w piłkę, jednak na ogół tata włączał się w wychowanie dopiero, gdy dziecko było już w wieku nastoletnim. Tymczasem w ostatnich latach, na szczęście, wiele się zmieniło. Okazało się bowiem, że tata pełni bardzo ważną rolę w życiu dziecka. Psycholodzy i lekarze namawiają ojców, aby ci uczestniczyli w wychowaniu maluchów w jak największym stopniu. Rozważa się nawet wprowadzenie obowiązkowego urlopu ojcowskiego, tak aby tata mógł budować więzi z dzieckiem już od pierwszych miesięcy jego życia. Niemniej jednak zaangażowanie taty bywa nieco tłumione przez mamy. Otóż okazuje się, że nie każda matka chce, aby tata pomagał jej w wychowywaniu dziecka. Uważa bowiem, że większość rzeczy zrobi lepiej, a co więcej znacznie szybciej, niż tata. W praktyce jednak dziecko potrzebuje do rozwoju obojga rodziców. Ani matka nie zastąpi ojca, ani ojciec nie jest w stanie zastąpić matki. Warto więc wyznaczyć codzienne obowiązki dla każdego. Określmy również role, jakie powinniśmy przyjąć w wychowywaniu naszego dziecka.
Luz i swoboda
Każde dziecko potrzebuje do prawidłowego rozwoju swobody. Przejawia się to już w pierwszych latach życia, gdy maluch chce się po prostu bawić. Ważne, aby zabawa nie była z góry zaplanowana przez rodziców. Najczęściej maluch bawi się w to, co w danym momencie sprawia mu przyjemność bądź w to, co ma go czegoś nauczyć. Nie warto sterować więc czasem dzieci od świtu do nocy. Niektóre mamy planują bardzo skrupulatnie dzień. Niestety, ułożenie planu co do godziny nie dosyć, że może się nie sprawdzić, to jeszcze wprowadza nerwowość i stres do naszego życia. Warto więc dać więcej luzu i swobody zarówno sobie, jak i dziecku. Dotyczy to wielu sfer życia, w tym także jedzenia czy możliwości wyboru znajomych w późniejszym okresie. Nie traktujmy wychowania dziecka zadaniowo, nie planujmy niczego ze zbyt dużym wyprzedzeniem. Może się bowiem okazać, że dziecka ma zupełnie inne plany. Mądre wychowanie polega na tym, aby nie stresować dziecka ani tym bardziej siebie. Maluch nie zjadł dziś śniadania? Być może nie jest głodny. Dziecko nie chce się bawić z córką znajomych? Nie wszyscy przecież się lubimy, czasami dzieci wybierają sobie zupełnie innych znajomych i kolegów do zabawy, niż byśmy sobie tego życzyli.
Czas dla dziecka
Kluczem do mądrego wychowywania dziecka jest poświęcanie mu dużej ilości czasu. W przypadku niemowląt i małych dzieci zwykle musimy poświęcić im całą nasza uwagę. W późniejszych okresach życia dziecka często wydaje nam się, że staje się ono samodzielne i nie potrzebuje nas już tak bardzo. Warto jednak znaleźć każdego dnia czas na rozmowę czy zabawę. Nie wymagajmy od dziecka, aby samo radziło sobie z problemami. W przypadku młodszych dzieci nie możemy również wymagać, aby przez cały czas zajmowało się samo sobą. Dzieci, wbrew pozorom, bardzo długo potrzebują naszego czasu i uwagi. Nie możemy zakładać, że dziecko jest już duże, więc sobie poradzi. Nawet dorosłe dziecko czasem potrzebuje rozmowy bądź wspólnego spędzenia czasu.
